هفته ای که گذشت در مورد کارزار انتخاباتی احزاب مختلف کانادا، کارشناسان به چند مورد بسیار مشخص اشاره داشتند: - جاستین ترودو که در سخنرانی های کمپینهای انتخاباتی اش مدام از پاسپورت واکسینال دم میزند و هم او که در دوران «شو پادمی» از داخل دفترش بیرون نمی آمد، اکنون تنها و تنها رئیس احزاب کانادایی مطرح در رقابت انتخاباتی است که تقریبا بدون ملاحظات موارد ایمنی و فاصله گذاری اجتماعی مشغول کمپین انتخاباتی است!
- وقتی از او سوال میشود، دقیقا منظورتان از کلید زدن انتخابات زود رس در چنین موقعی ( که به قول متخصصان خودتان پیک چهارم و کرونای دلتا و لاندا و ال و بل دم در ایستاده است) چه بود، به جای پاسخگویی صریح و شفاف و احترام به شعور و هوش مخاطبی که رأی خواهد داد، آسمان را به ریسمان میبافد و در جواب چنین پاسخی که باید میگفت «اکنون که به مدد پاندمی به اندازه کافی پول بی پشتوانه پخش کرده ام و مردم ساده دل از کار من راضی اند و بهترین زمان برای شکار رأی هایشان است و میتوانم دولتم را از دولت شل حداقلی اکنون با ارتقا چند کرسی قوی تر کنم» مشغول مهمل بافتن است و با پاسخ های صد من یک غاز به فهم شعور مخاطب می تازد ! - در حالیکه کانزرواتیوها مستقیما و شفاف شلیک به هواپیمای اکراینی را کاملا یک عمل برنامه ریزی شده و تروریستی می‌دانند، ترودو و دولتش یک ماه بعد دست در دست جواد ظریف به خنده و شادی جلسه برگذار‌می‌کنند و سپس آن شلیک شیطانی را خطای اپراتور نامیدند و طی نامه رسمی از ایران خواستند که عذرخواهی کند و خسارت مکفی را پرداخت کند!
در حالیکه ارین اتول رهبر حزب کانزرواتیو به صراحت در پاسخ به سوال خبرنگاران و کارشناسان، بارها گفته است که بر خلاف اندرو شیر، رهبر سابق کانزرواتیوها، او به حق انتخاب خانمها احترام میگذارد و سقط جنین را یک حق برای بانوان میداند، به دروغ در مصاحبه ای گفته است که ارین اتول هنوز درنیافته است که حق سقط جنین یک انتخاب منحصرا مربوط به زنان است … در این میان فقط کافیست به تورم و قدرت خرید مردم طی شش سال گذشته مروری کنیم..!
اینها اندک افتضاحات این رهبر مردم فریب حزب لیبرال کانادا بود… مطمعن باشید در روزها و ماه ها و سالهای اینده اخبار شرماورتری با روبان جیغ تر تقدیم خاطره جمعی و تاریخ خواهد کرد …